<a href="/%CF%83%CE%B5-%CF%80%CE%B5%CE%AF%CF%83%CE%BC%CE%B1-%CF%84%CF%89%CE%BD-%CE%BA%CE%B1%CE%B9%CF%81%CF%8E%CE%BD">Σε πείσμα των καιρών</a> <a href="/%CF%85%CF%80%CE%BF%CE%B4%CE%BF%CF%87%CE%AE-%CE%BC%CE%B5-%CF%87%CE%B1%CF%81%CE%BC%CF%8C%CF%83%CF%85%CE%BD%CE%B5%CF%82-%CE%BA%CF%89%CE%B4%CF%89%CE%BD%CE%BF%CE%BA%CF%81%CE%BF%CF%85%CF%83%CE%AF%CE%B5%CF%82">Υποδοχή με χαρμόσυνες κωδωνοκρουσίες</a> <a href="/%CE%B7-%CE%B5%CE%BD%CE%BF%CF%81%CE%AF%CE%B1-%CF%83%CF%84%CE%B1-%CF%83%CF%87%CE%BF%CE%BB%CE%B5%CE%AF%CE%B1">Η ενορία στα σχολεία</a> <a href="/%E1%BC%84%CE%BE%CE%B9%CE%BF%CE%BD-%E1%BC%90%CF%83%CF%84%E1%BD%B6%CE%BD-0">Ἄξιον Ἐστὶν</a> <a href="/%E1%BC%95%CE%BD%CE%B1-%CF%83%CF%87%CE%BF%CE%BB%CE%B9%CE%BA%E1%BD%B8-%CE%B3%CE%B5%CE%BC%CE%AC%CF%84%CE%BF-%CF%80%CF%8E%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B1">Ἕνα σχολικὸ γεμάτο πώματα</a>

Η Μεγάλη Εβδομάδα των παθών

Η Μεγάλη Εβδομάδα των παθών
 

Κάποτε έκανα Ανάσταση στην Μπανγκόνκ της Ταϊλάνδης και μετά την λειτουργία γύρισα στο δωμάτιο, όπου υπήρχε μόνο μια σοκολάτα και λίγα φρούτα, αλλά με αυτά χάρηκα ιδιαιτέρως εκείνο το Πάσχα.

Φέτος μετά την Ανάσταση στο τραπέζι υπήρξαν μόνο φουντούνια με λίγο κρασί, γιατί έτσι ήθελα να γιορτάσω το χειρότερο Πάσχα της ιερατείας μου. Πριν λίγες ώρες ενώ στην Αναστάσιμη Θεία Λειτουργία συμμετείχαν 450 περίπου άτομα, 600 αυγά και άλλες τόσες μερίδες κρέατος και τυριού δεν έφτασαν για ευλογία όσων λειτουργήθηκαν. Ενώ δόθηκαν σαφείς οδηγίες, τα πάντα ανατράπησαν από την παρακοή συνεργατών αλλά και την αδυναμία του λαού να κατανοεί τον όρο ευλογία, ως ευλογία και όχι ως χορτασμό ή μεταφορά Της στους αλειτούργητους. Πρέπει να μάθουμε ότι ευλογία είναι να μπορούμε να  μοιραζόμαστε με τους άλλους και από ένα αυγό να ευλογηθούν 6-7 άτομα, και όχι να γεμίσουμε "κλέπτοντας" τις τσέπες και τις τσάντες μας. Δεν μπορεί λοιπόν παρά να αναζητηθεί ο υπεύθυνος για αυτό αλλά και για άλλα όπως η μετάδοση της Θείας Κοινωνίας το Μεγάλο Σάββατο το πρωΐ, όπου ανάμεσα στα αγκαλοφερόμενα νήπια παρεισέφρησαν ανυπόμονες χήρες γραίαι, που απλά ήθελαν να πάρουν την σειρά των άλλων, όπως ανάλογα συνέβη και στο προσκύνημα του Εσταυρωμένου την Μεγάλη Πέμπτη. Από την άλλη η "μεταλαβιά" αλειτούργητοι και με την ψευδή δικαιολογία των εργαζομένων κοινωνούν εκατοντάδες ασυνείδητα και χωρίς προετοιμασία για το Ιερό Μυστήριο 

Επί 18 συναπτά έτη στην ενορία, δεν κατάφερα λοιπόν να εμπνεύσω τους ενορίτες στην υπακοή, την τάξη και την ευπρέπεια, κατά τα ιερά προσκυνήματα αλλά και τις ώρες λατρείας. Ως εκ τούτου ο μοναδικός υπεύθυνος για τα ανωτέρω αναφερόμενα και την κάθε ακαταστασία στην ενορία είναι ο υπογράφων. Του άξιζε λοιπόν να μην χαρεί τις πασχαλινές τροφές αλλά να παραμένει νηστεύων έως του Αντίπασχα. Εξομολογήθηκα τη Δευτέρα της Διακαινησίμου ενώπιον του εκκλησιάσματος ότι ούτε τις ακολουθίες, ούτε τα ιερά νοήματα, ούτε το θείο δράμα μπορείς να βιώσεις υπό τέτοιες συνθήκες και με ανθρώπους που χρόνια μες στην εκκλησία δεν έχουν μάθει να σέβονται τον ελάχιστο αδελφό τους και να χωρούν μαζί του. 

Η δραματουργία στον Νιπτήρα, στα Δώδεκα Ευαγγέλια, στην Αποκαθήλωση, στην Ταφή και στην Ανάσταση όσο συγκίνηση και αν προκάλεσε και όσα συγχαρητήρια και αν δέχθηκα για αυτά, δεν έχουν καμία αξία εφόσον υπήρξαν και υπάρχουν ενορίτες που με απόλυτο εγωισμό χωρίς να βλέπουν τους άλλους γύρω τους, επιβάλλουν τα θέλω τους και νομίζουν πως έχουν πράξει και το "ιερό" καθήκον τους. Συγχωρέστε με και ο Θεός ας συγχωρεί όλους μας. ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ. 


πρεσβύτερος Σεραφείμ